…άλλο ένα όνειρο

Διάβασα κάπου πως σημαντικό δεν είναι αυτό που κάνουμε εμείς για τα παιδιά μας αλλά, αυτό που θα τα μάθουμε  να κάνουν τα ίδια για τον εαυτό τους. Μ’ άρεσε πολύ,  και συμφωνώ απόλυτα μ’ αυτή την άποψη. Δίνω ευχή στον εαυτό μου, αν αποκτήσω ποτέ παιδιά να τα μάθω να κάνουν πράγματα για τον εαυτό τους. 
Μέσα στις σκέψεις μου αυτές, πήρα χρώματα και υλικά απ’ την παλέτα της καρδιάς μου και ονειρεύτηκα πως θέλω να είναι τα παιδιά μου…

Θέλω να έχουν τη δική σου ευφυΐα,
να ξέρουν και να μπορούν μόνα τους να παλεύουν
Θέλω να μπορούν να νοιώσουν χαρά, ευτυχία και λύπη και πόνο
Να  είναι ικανά να κλάψουν και να γελάσουν
Θέλω να ξέρουν να συμπαραστέκονται στις πίκρες των άλλων.
και να είναι πάντα έτοιμα να χαρούν με τη χαρά των άλλων
Θέλω να κρατάνε πάντα φυλαγμένο στην καρδιά τους ένα παιδί
Να μπορούν γνωρίσουν όμορφους ανθρώπους στη ζωή τους
Ν’ αγαπηθούν και ν’ αγαπήσουν μ’ όλη τους τη δύναμη
Θέλω να καταφέρουν να κρύψουν έναν τέτοιο θησαυρό στην καρδιά τους
που έστω κι ένας άνθρωπος στη ζωή τους να τον δει και να τα αποκαλέσει
…ψυχή μου!