Θεωρώ τον εαυτό μου απίστευτα τυχερό που πριν από πολλά χρόνια είδα αυτόν τον μοναδικό χορευτή στην κυριολεξία να «πετά» πάνω από το πάτωμα της σκηνής του Ωδείου Ηρώδου Αττικού! Ήταν γύρω στα τέλη της δεκαετίας του ’70, πολλές λεπτομέρειες δεν θυμάμαι για το πώς βρέθηκα στο Ηρώδειο για να παρακολουθήσω μία παράσταση μπαλέτου. Αν θυμάμαι καλά, το τελευταίο έργο που παρουσιάστηκε ήταν ο «Κουρσάρος», με τον κύριο ρόλο να αποδίδεται με την καλύτερη δυνατή τεχνική από τον μοναδικό Νουρέγιεφ. Πιστεύω πως δεν πρόκειται να υπάρξει ξανά άλλος χορευτής που να έχει ίδιο ταλέντο μ’ αυτόν. Τέτοιο θρύλοι μόνο μια φορά στην αιωνιότητα γεννιούνται!
Ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ γεννήθηκε στις 17 Μαρτίου 1938 σε ένα βαγόνι της Υπερσηβηρικής αμαξοστοιχίας κοντά στην πόλη Ιρκούτσκ, όταν η μητέρα του βρισκόταν καθ’ οδόν προς το Βλαδιβοστόκ όπου υπηρετούσε ο πατέρας του στον Κόκκινο Στρατό.
Σε ηλικία 17 ετών, το 1955, έγινε δεκτός στην Ακαδημία Βαγκάνοβα της Αγίας Πετρούπολης. Το ταλέντο και η τεχνική του δεν άργησαν να φανούν. Το 1958 ξεκινά την καριέρα του από τα διάσημα μπαλέτα Κίροφ.
Σε μία περιοδεία των Μπαλέτων Κϊροφ στο Παρίσι, αρνήθηκε να επιστρέψει στην πατρίδα του μετά από απαίτηση της KGB της οποίας είχε γίνει στόχος. Ζήτησε τότε πολιτικό άσυλο στη Γαλλία ενώ παράλληλα του είχε απαγορευθεί η είσοδος στην τότε Σοβιετική Ένωση. Εικοσιοκτώ χρόνια αργότερα, η απαγόρευση αυτή άρθηκε μετά από προσωπική παρέμβαση του τότε ηγέτη της χώρας Μιχαήλ Γκορμπατσώφ και ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ μπόρεσε να παρευρεθεί στην κηδεία της μητέρας του.
Η πρώτη του συνεργασία στο Παρίσι ήταν με το Μεγάλο Μπαλέτο του Μαρκησίου de Cuevas. To 1962 πήγε στην Αγγλία όπου και απέκτησε την Βρεταννική υπηκοότητα. Εκεί συνεργάστηκε με τα Βασιλικά Μπαλέτα του Λονδίνου γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία ως παρτενέρ της βρεταννίδας χορεύτριας Μαργκότ Φοντέιν.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του συνεργάστηκε με τα Βασιλικά Μπαλέτα της Σουηδίας, τα Μπαλέτα της Σκάλας του Μιλάνου, το Μπαλέτο του Βερολίνου κ.ά. Κατά τα έτη 1983 μέχρι και το 1989 διετέλεσε διευθυντής του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού.
Πέθανε από AIDS στις 6 Ιανουαρίου 1993 σε ηλικία 55 ετών.
Ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ γεννήθηκε στις 17 Μαρτίου 1938 σε ένα βαγόνι της Υπερσηβηρικής αμαξοστοιχίας κοντά στην πόλη Ιρκούτσκ, όταν η μητέρα του βρισκόταν καθ’ οδόν προς το Βλαδιβοστόκ όπου υπηρετούσε ο πατέρας του στον Κόκκινο Στρατό.
Σε ηλικία 17 ετών, το 1955, έγινε δεκτός στην Ακαδημία Βαγκάνοβα της Αγίας Πετρούπολης. Το ταλέντο και η τεχνική του δεν άργησαν να φανούν. Το 1958 ξεκινά την καριέρα του από τα διάσημα μπαλέτα Κίροφ.
Σε μία περιοδεία των Μπαλέτων Κϊροφ στο Παρίσι, αρνήθηκε να επιστρέψει στην πατρίδα του μετά από απαίτηση της KGB της οποίας είχε γίνει στόχος. Ζήτησε τότε πολιτικό άσυλο στη Γαλλία ενώ παράλληλα του είχε απαγορευθεί η είσοδος στην τότε Σοβιετική Ένωση. Εικοσιοκτώ χρόνια αργότερα, η απαγόρευση αυτή άρθηκε μετά από προσωπική παρέμβαση του τότε ηγέτη της χώρας Μιχαήλ Γκορμπατσώφ και ο Ρούντολφ Νουρέγιεφ μπόρεσε να παρευρεθεί στην κηδεία της μητέρας του.
Η πρώτη του συνεργασία στο Παρίσι ήταν με το Μεγάλο Μπαλέτο του Μαρκησίου de Cuevas. To 1962 πήγε στην Αγγλία όπου και απέκτησε την Βρεταννική υπηκοότητα. Εκεί συνεργάστηκε με τα Βασιλικά Μπαλέτα του Λονδίνου γνωρίζοντας τεράστια επιτυχία ως παρτενέρ της βρεταννίδας χορεύτριας Μαργκότ Φοντέιν.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του συνεργάστηκε με τα Βασιλικά Μπαλέτα της Σουηδίας, τα Μπαλέτα της Σκάλας του Μιλάνου, το Μπαλέτο του Βερολίνου κ.ά. Κατά τα έτη 1983 μέχρι και το 1989 διετέλεσε διευθυντής του Μπαλέτου της Όπερας του Παρισιού.
Πέθανε από AIDS στις 6 Ιανουαρίου 1993 σε ηλικία 55 ετών.
Δεν τον είχα δει ποτέ "ζωντανά", όμως θυμάμαι πολύ παλιά τις "βραδιές μπαλέτου" στην τηλεόραση, εκεί τον είχα απολαύσει αυτόν και πολλούς άλλους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜοναδικός μαζί με τον Νιζίνσκι (έτσι νομίζω έλεγαν έναν άλλο μεγάλο Ρώσο χορευτή).
Την καλημέρα μου
Όπως και να τον έχει δει-απολαύσει κανείς είναι πάντα ο ένας και μοναδικός Nureyev! Δεν το κρύβω πως θα ήθελα, αν ήταν διαφορετικές οι χρονικές περίοδοι, να τον έβλεπα να χορεύει με την Alessandra Ferri!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια τοσο παλιά γεγονότα δε μιλάμε ποτέ ως
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτόπτες.
Αποκαλύπτεται η ηλικία!
Δεν μίλησα και για τη μάχη του Δράμαλη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκτός αυτού, που ξέρεις μπορεί να βρέθηκα στο Ηρώδειο με παιδικό εισιτήριο!