Πέμπτη 30 Μαρτίου 2017

Μαθηματικώς...

Είναι γενικώς αποδεκτό ότι τα Mαθηματικά είναι η βασίλισσα των Επιστημών. Όταν η Στατιστική, κλάδος των μαθηματικών, μας οδηγεί μετά από πολυετή και συνεχή παρατήρηση στην εξαγωγή κάποιων συμπερασμάτων δεν έχουμε παρά να τα λάβουμε πολύ σοβαρά υπ’ όψιν και να πράξουμε αναλόγως.

Έτσι λοιπόν διαπιστώνεται ο θάνατος της ελπίδας. Ναι, αυτής που λένε πως πεθαίνει πάντα τελευταία, και πράγματι έτσι είναι. Αφού πεθάνει η ελπίδα έχουν πεθάνει όλα τα όνειρα, όλες οι προσδοκίες οι επιθυμίες κι ο άνθρωπος είναι ένα σώμα που απλά υπάρχει μέχρι να... περάσει στο χώρο με τα κυπαρίσσια.

Χρόνια ολόκληρα παλεύεις, ονειρεύεσαι, ελπίζεις για εκείνο το σημείο μηδέν που όλα όσα η ψυχή και η καρδιά σου επιθυμεί θα γίνουν αληθινά βιώματα, θα γίνουν ένα με την καθημερινότητα και έτσι θα ξεκινήσει ένας νέος κύκλος, αυτό που λέμε Ζωή, Χαρά, Ευτυχία.
Τα σκέφτεσαι όλα αυτά, μετράς και ξαναμετράς την υπομονή, την αναμονή, τα όνειρα, τις ευχές και τις προσευχές και τότε διαπιστώνεις πως είναι μαθηματικώς αποδεδειγμένο ότι ΔΕΝ. Και τότε είναι η κατάλληλη στιγμή να αποσυρθείς, να κλείσεις, να απομονωθείς γιατί τίποτε δεν έχει κανένα απολύτως νόημα...

Κάθε άλλη συμπεριφορά δεν είναι παρά ένα παχύ στρώμα επικάλυψης για να μη βλέπουν οι άλλοι τη ραγισμένη και χιλιοτσακισμένη σου ύπαρξη...

4 σχόλια:

  1. Ακούγεται σαν να υποφέρεις από κάποια καταληκτική ασθένεια...
    Αν είναι έτσι, ελπίζω να μην είναι οδυνηρή. Αν και έχω χάσει τέσσερις πολύ δικούς μου ανθρώπους που έδιναν οι ίδιοι κουράγιο στους γύρω τους.
    Επίσης, η "ελπίδα" είναι κάτι πολύ περιοριστικό για την ύπαρξη.
    Ο Μέγας Κρης τα εξήγησε πολύ κατανοητά όλα αυτά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όχι, δεν είναι ασθένεια. Είναι τα δεκάδες ή εκατοντάδες αναπάντητα βιογραφικά σημειώματα που στάλθηκαν χωρίς καμμία ανταπόκριση. Είναι τα όνειρα, οι ευχές, οι επιθυμίες που έμειναν ανεκπλήρωτα. Είναι τ' αγγίγματα και τα συναισθήματα που πόθησα να νοιώσω και ποτέ δεν έζησα. Είναι οι άνθρωποι που η πρώτη λέξη στο πλησίασμα τους είναι "Δώσε!". Είναι οι ευκαιρίες που εντοπίστηκαν και όταν έφτασε η στιγμή να υλοποιηθούν μετατράπηκαν σε αέρα...

      Διαγραφή
    2. Τι να πω, εσύ ξέρεις καλύτερα... Οι άνθρωποι, όντως, συνήθως συμπεριφέρονται σαν κτήνη, παρασυρμένοι από τα προαιώνια ταπεινά τους ένστικτα και τις φτηνές κι ανούσιες επιδιώξεις τους. Πολύ μεγάλη "κουβέντα"...

      Διαγραφή