Μένουν λίγες ακόμη ώρες για να φύγει το γεμάτο πίκρες και πόνο 2013. Μια χρονιά που ξεκίνησε απ' την άκρη του κόσμου μέσα σε ποτάμια δακρύων και συνέχισε έτσι τη δωδεκάμηνη πορεία της. Κάθε μέρα που περνούσε κουβαλούσε μαζί της την πίκρα της προηγούμενης και κάτι ακόμα, δηλαδή, τόσο πόνο όσο χρειάζεται για να μη στεγνώσει ποτέ το δάκρυ. Το βλέμμα παρέμενε πάντα υγρό ικετεύοντας για μια τόση δα στάλα χαράς, για ένα ανεπαίσθητο δείγμα χαμόγελου. Μάταια!
Παλεύοντας με κρατημένη την ανάσα φτάσαμε στο κατώφλι του 2014. Λες και με έναν τρόπο μαγικό μαζεύτηκαν μπροστά μου όλες οι πίκρες κι όλος ο πόνος της χρονιάς που πέρασε. Είναι το σημείο που αισθάνεσαι ότι δεν αντέχεις άλλο και το ποτήρι ξεχειλίζει. Απορείς πώς καταφέρνεις κι είσαι ακόμα ζωντανός, ακούς δεξιά κι αριστερά τους ψίθυρους για τη νέα αρχή που φέρνει ο καινούργιος χρόνος, για τα καλύτερα που έρχονται, κι εσύ προσπαθείς να ισορροπήσεις ανάμεσα στην ελπίδα και την αυταπάτη πώς κάτι θα αλλάξει...
Ο φόβος γίνεται ολοένα και μεγαλύτερος όσο λιγοστεύουν οι ώρες για την αρχή της καινούργιας χρονιάς. Τα σημάδια της ανατροπής, της όποιας χαράς που μπορεί να αχνοφαίνεται ανύπαρκτα κι εσύ κάνεις τη μοναδική ευχή που μπορεί να μη φέρει άλλο πόνο... "Ας σταματήσει ο χρόνος εδώ, τώρα..."
"Θα πενθώ πάντα μ' ακούς;
για σένα,
μόνος στον Παράδεισο..."
(Οδ. Ελύτης - Μονόγραμμα)
Βυθίστηκα στην πολυθρόνα μου κρατώντας το αγαπημένο μου βιβλίο. Το να τρυπώσω σε ένα σπίτι μιας παριζιάνικης γειτονιάς μαθαίνοντας για τον Leonhard Euler μου ήταν σίγουρα ο καλύτερος τρόπος για να ξεφύγω από το ψεύτικο και πικρό κόσμο των Χριστουγέννων.
Για πολλοστή φορά, η ευχή μου "Ας είναι τα επόμενα Χριστούγεννα ευτυχισμένα" έμεινε ανεκπλήρωτη. Να είναι άραγε τα επόμενα ευτυχισμένα; Δύσκολη ευχή...
Δρόμοι, σπίτια, τα πάντα σχεδόν τυλίχθηκαν μέσα στα φώτα και την ασημόσκονη χάρη στη γιορτινή ατμόσφαιρα που επιβάλλουν οι μέρες αυτές. Ναι, όμορφα είναι!
Είναι όμως κι αυτό ψεύτικο, επιφανειακό γιορτινό κουστούμι στους ανθρώπους που με κανέναν τρόπο δεν μπορώ να αντέξω. Εγκάρδιες (υποτίθεται) ευχές, καλοσύνη και αγάπη απλά και μόνο για τον εντυπωσιασμό και στο βάθος η έννοια του απάνθρωπου.
Ποτέ δεν θα μου λυθεί η απορία πώς γίνεται ένας άνθρωπος να είναι τόσο ευγενικός, να επικροτεί τις ψυχικές αρετές, την αγάπη, την καλοσύνη και την ίδια στιγμή να απορρίπτει κάθε δική μου έκφραση αγάπης, κάθε ευχή, ακόμα και την ημέρα των Χριστουγέννων. Ο πιο σίγουρος τρόπος για να δεις τον χειρότερο, απάνθρωπο θα έλεγα, χαρακτήρα ενός ανθρώπου είναι να τον αγαπήσεις, να τον αντιμετωπίσεις δίνοντάς του τον καλύτερο εαυτό σου. Φτάνεις στο σημείο, με τον τρόπο σου, να εκλιπαρείς για λίγη καλοσύνη, για μια στάλα αγάπης δίνοντας εσύ ακόμα περισσότερη και στο τέλος εισπράττεις την απόρριψη την ακύρωση και τα φωτεινά σου Χριστούγεννα βυθίζονται για άλλη μια φορά στο γκρίζο...
Γι' αυτό λοιπόν, αφήνεσαι να ταξιδέψεις παρέα με τον Denis Guedj στις σελίδες ενός βιβλίου ανάμεσα στους κατοίκους της οδού Ραβινιάν στο Παρίσι, παρέα με έναν παπαγάλο και τους μεγαλύτερους μαθηματικούς όλων των εποχών...
Ας είναι τα επόμενα Χριστούγεννα ευτυχισμένα...
Πάει καιρός, χρόνια ολάκερα που σταμάτησα να έχω τον οποιοδήποτε σύνδεσμο με την πραγματοποίηση των ευχών. Δηλαδή, εγώ τις έκανα τις ευχές μου αλλά από την άλλη πλευρά θα μπορούσε κανείς να παρατηρήσει μια ιδιαίτερα προκλητική αδράνεια. Ξύπνα επιτέλους καλό μου τζίνι!
Η πρώτη ευχή, η πιο παλιά, που αν την δούμε από τη στιγμή που άρχισε δειλά-δειλά να γεννιέται ξεπερνά τα δύο χρόνια, είναι και η σημαντικότερη. Έχει ονοματεπώνυμο αν και η φυσική παρουσία δεν είναι απαραίτητη, αποτελεί την κινητήρια δύναμη για οτιδήποτε και είναι συνώνυμη της ευτυχίας...
Η δεύτερη ευχή γεννήθηκε πριν μερικές μέρες από μια έμπνευση της στιγμής! Η ιδέα ήρθε από το πουθενά και το πρώτο βήμα για την υλοποίησή της έγινε σε τόσο χρόνο όσος χρειάζεται για να συμπληρώσει κανείς μια ηλεκτρονική αίτηση! Λίγη τύχη σε μία κλήρωση και πολλά μπορούν να αλλάξουν...
Η τρίτη και τελευταία ευχή είναι ίδια με πολλών άλλων ανθρώπων, η πραγματοποίησή της στόχο έχει να αλλάξει πρακτικά την καθημερινότητα και σίγουρα θα συμβάλει με κάποιο τρόπο στην ευκολότερη ολοκλήρωση της δεύτερης αν αυτή πραγματοποιηθεί!
