Τρίτη 27 Νοεμβρίου 2012

Με θαυμασμό και πολλή αγάπη...

Το έχω δηλώσει άλλωστε, "Ό,τι θυμάμαι χαίρομαι!". Έτσι κι εκείνο το βράδυ, χωρίς να υπάρχει λόγος, μια σκέψη πέρασε απ' το μυαλό μου και σε κλάσματα δευτερολέπτου πληκτρολόγησα τη "φράση" στο google και πάτησα "Αναζήτηση".

Άνοιξα το πρώτο από τα αποτελέσματα και βρέθηκα μπροστά σε μια υπέροχη έκπληξη. Άρχισα να διαβάζω το σύντομο κείμενο και παρά το γεγονός ότι το θέμα δεν με αφορούσε καθόλου προσωπικά, βούρκωσα. Το θέμα ίσως να είναι συνηθισμένο για πολλούς, αλλά για μένα ήταν άκρως συγκινητικό.
Το γεγονός που μόλις είχα ανακαλύψει είχε ήδη γίνει μερικές μέρες πριν κι έτσι δεν μπορούσα να ευχηθώ για την έκβασή του στη συγκεκριμένη μέρα και ώρα. Μπορώ όμως να ευχηθώ μ' όλη μου τη ψυχή, να αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα για μια λαμπρή σταδιοδρομία, να γίνει ένα ακόμα σκαλοπάτι προς την κορυφή (θυμάσαι; στο είχα ευχηθεί κάποτε...) που με τα χρόνια, τη δουλειά και την εμπειρία θα την πλησιάζει όλο και περισσότερο. Για μένα, κανείς δεν είναι καλύτερος από σένα, μα ακόμα κι αν είναι, σίγουρα μπορείς να τον φτάσεις και γιατί όχι να τον ξεπεράσεις!

Ναι, ξέρω θα μου πεις πάλι ότι είμαι στον κόσμο μου και δεν έχω καμία επαφή με την πραγματικότητα... Ίσως να είναι κι έτσι, πίστεψέ με όμως, ο δικός μου κόσμος είναι αληθινός, δεν κρύβεται, δεν αδικεί, έχει υπομονή, περιμένει, ονειρεύεται για ό,τι αγαπά, ξέρει να αισθάνεται, να δίνει, να χαίρεται με τα "μικρά" δικά του και τα "μεγάλα" των άλλων.

Καλή επιτυχία ψυχή μου!
(λόγια της καρδιάς είναι... μη ψάξεις με τη λογική να με κατακρίνεις, να με αποπάρεις...)