Τρίτη 16 Οκτωβρίου 2012

Όταν το όνειρο και το ταξίδι γίνονται ένα!


Ένας πολύ αγαπημένος μου άνθρωπος κάποτε είχε πει ότι στη ζωή του ο καθένας μπορεί να κάνει πολλά ταξίδια, λίγα όμως είναι εκείνα που μένουν βαθειά χαραγμένα στη μνήμη μας, που ξεχωρίζουν...

Ωστόσο, υπάρχουν φορές που τα ταξίδια που μένουν έντονα χαραγμένα στη μνήμη μας δεν είναι τα ταξίδια που εμείς κάναμε, αλλά τα ταξίδια κάποιου άλλου. Ταξίδια που έχουμε ακούσει ή έχουμε διαβάσει γι' αυτά. Ταξίδια που τα είδαμε να γεννιόνται και να προγραμματίζονται με κάθε λεπτομέρεια. Το σημαντικότερο όμως αυτής της πρώτης φάσης του ταξιδιού, της προετοιμασίας, είναι η λάμψη στα μάτια του ταξιδευτή. Η λάμψη που γίνεται ολοένα και πιο δυνατή πλησιάζοντας στην... pole position της διαδρομής.

Τι κι αν τα δικά σου όνειρα, τα δικά σου ταξίδια δεν έχουν υλοποιηθεί; Είναι τόσο υπέροχο και μεγαλειώδες να βλέπεις, ναι, και με τα μάτια της ψυχής σου ακόμα, αγαπημένους ανθρώπους να λάμπουν από ευτυχία γιατί έχουν μόλις κάνει το πρώτο βήμα για την πραγματοποίηση ενός ταξιδιού, ενός ονείρου ζωής!


Αν, αυτό δεν είναι αγάπη, τότε τι είναι;

Δευτέρα 1 Οκτωβρίου 2012

Χωρίς τίτλο (1)

Πικρός ο καιρός
κιτρίνισαν κι έπεσαν στη γη
της πορτοκαλιάς τα φύλλα
Μυρωδάτος ο ανθός

μα των ανθρώπων οι καρδιές, άδειες
παίρνει ο αγέρας την αγάπη
κι αφήνει πίσω χαλίκια στεγνά.