Σάββατο 22 Ιανουαρίου 2011

Ἐρωτικὸ κάλεσμα









Ἔλα κοντά μου, δὲν εἶμαι ἡ φωτιά.
Τὶς φωτιὲς τὶς σβήνουν τὰ ποτάμια.
Τὶς πνίγουν οἱ νεροποντές.
Τὶς κυνηγοῦν οἱ βοριάδες.
Δὲν εἶμαι, δὲν εἶμαι ἡ φωτιά.
Ἔλα κοντά μου δὲν εἶμαι ἄνεμος.
Τοὺς ἄνεμους τοὺς κόβουν τὰ βουνά.
Τοὺς βουβαίνουν τὰ λιοπύρια.
Τοὺς σαρώνουν οἱ κατακλυσμοί.
Δὲν εἶμαι, δὲν εἶμαι ὁ ἄνεμος.
Ἐγὼ δὲν εἶμαι παρὰ ἕνας στρατολάτης
ἕνας ἀποσταμένος περπατητὴς
ποὺ ἀκούμπησε στὴ ρίζα μιᾶς ἐλιᾶς
ν᾿ ἀκούσει τὸ τραγούδι τῶν γρύλων.
Κι ἂν θέλεις, ἔλα νὰ τ᾿ ἀκούσουμε μαζί.

Μενέλαος Λουντέμης



Μ' ακούς;

8 σχόλια:

  1. Καλησπέρα. Μου αρέσει που συσχετίζεις την ποίηση των μαθηματικών με τα μαθηματικά της ποίησης. Να είσαι καλά και να δημιουργείς πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η ποίηση είναι τέχνη, τέχνη είναι και τα μαθηματικά. Τέχνη χωρίς μαθηματικά δεν γινεται, όπως και μαθηματικά χωρίς τέχνη...
    Άλλωστε, κάθε τι ωραίο κρύβει μέσα του έναν έναν όρο της ακολουθίας Fibonacci!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δυο λεξούλες μικρές ,ταπεινές περιορισμένες όταν η μια μακριά από την άλλη βρίσκονται,μα όταν οριοθετούν ένα ποίημα γίνονται μεγαλείο,νόημα και ουσία...Έλα-Μαζί!
    Την καλημέρα μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλησπέρα καπεταναίοι!
    Πράγματι, δυο λεξούλες που σαν βρεθούν πλάι πλάι μπορούν να κλείσουν μέσα τους όλη την ευτυχία του κόσμου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εγώ από τους στίχους όλους αυτής της πρόσκλησης, θα μείνω στο "αν θέλεις".

    Μεγάλο πράγμα να αφήνεις τον άλλον ελεύθερο να κάνει αυτό που θέλει ακόμα και στην φαντασία σου.

    Συνάρτηση, μακάρι να σ'ακούει.

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλή μου meggie,
    Είναι πράγματι πολύ σπουδαίο να εκθέτεις με απόλυτη ειλικρίνια αυτό που έχεις μέσα σου, αυτό που είσαι χωρίς να κρύβεσαι και να παίζεις "παιχνιδάκια προσέλκυσης"... κι αφού το κάνεις αυτό λες "αν θέλεις".

    Με συγκίνησε η τελευταία σου φράση "Συνάρτηση, μακάρι να σ'ακούει."
    Σ' ευχαριστώ πολύ!
    :-*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ακουει ακουνε ακουγομαστε ακουω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Κι όμως... μέρα με τη μέρα διαπιστώνω πως κανείς πια δεν ακούει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή