Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

Ο εαυτός τους, ο εαυτούλης τους κι αυτοί

Να ένας ακόμη κόμπος που δεν μπορώ να λύσω...
Γιατί οι άνθρωποι θεωρούν τόσο υποτιμητικό να αγαπάς, να δίνεσαι ν’ αφοσιώνεσαι σε έναν άλλον άνθρωπο;
Ο καθένας δεν σκέφτεται παρά τον εαυτούλη του και τίποτα περισσότερο. Αν πεις, και επιμείνεις ότι αγαπάς κάποιον όλοι θα σε πουν ηλίθιο, κορόϊδο και θα κάνουν ότι περνά από το χέρι τους για να σε πείσουν ότι αυτό το συναίσθημα που σε διακατέχει είναι κακό και σε φθείρει. Θα προσπαθήσουν με κάθε τρόπο να σε πείσουν ότι κάνεις λάθος, ότι κάνεις κακό στον εαυτό σου με το να αγαπάς.
Αν μάλιστα τύχει ν' αγαπάς κάποιον που αυτός δεν τρέφει τα ίδια συναισθήματα για σένα, οι τρίτοι θα κάνουν ότι μπορούν για να σε κάνουν να πάψεις να τον αγαπάς, θα σου πουν ότι δεν αξίζει να στενοχωριέσαι για κάποιον, οποιοσδήποτε κι αν είν’ αυτός. Θα επιμείνουν να «ξεκολλήσεις», να σταματήσεις να αισθάνεσαι, πάντα βέβαια με το πρόσχημα… «εσύ που είσαι μια χαρά άνθρωπος, όμορφος, ωραίος… κ.λπ., κ.λπ., δεν αξίζει να χαλάς τον εαυτό σου μ’ αγάπες, κ.λπ. κ.λπ…»

Και να πάλι κόμπος για λύσιμο! 
Και γιατί δεν λένε ποτέ στο αρνητικά φερόμενο άτομο, τα καλύτερα για σένα ώστε να το πείσουν να έρθει πιο κοντά σου; Αυτά τα ίδια πράγματα που είπαν και σε σένα στην προσπάθειά τους να σε πείσουν να εγκαταλείψεις, να πάψεις ν’ αγαπάς. Γιατί;
Πιστεύω πως η απάντηση βρίσκεται στο γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι αρέσκονται στο να βλέπουν δυστυχισμένους ανθρώπους γύρω τους. Αναλαμβάνοντας το ρόλο του παρηγορητή – συμβουλάτορα αυτό τους εξυψώνει. Το γεγονός ότι προσπάθησαν ή/και προσπαθούν να διαλύσουν μιαν αγάπη τους κάνει να αισθάνονται υπεροχή, θρίαμβο!

Κι άλλος κόμπος!
Γιατί ρε φίλε πρέπει να αγαπώ κάποιον μόνο όταν μ’ αγαπά κι αυτός; Εγωϊστικό δεν είναι αυτό; Μα τι ρωτάω; Αφού για τον καθένα σημασία έχει μόνο ο εαυτός του, το ΕΓΩ του.
Ε, λοιπόν όχι, όταν αγαπάς πραγματικά σημασία δεν έχει ο εαυτός σου, σημασία έχει ο άλλος!
Ο άλλος που και θα  πονέσεις γι' αυτόν, και θα τον νοιαστείς, και θα κλάψεις, και θα χαρείς, και
τον εαυτό σου θα βάλεις  στην άκρη για χάρη του. Γιατί είναι ο αγαπημένος σου άνθρωπος, όποια κι αν είναι η σχέση σου μαζί του. Είναι απλά ο άνθρωπος που αγαπάς!

3 σχόλια:

  1. Κάποιοι σίγουρα θα έχουν θυμώσει μ' αυτά που γράφω. Αυτο θα συμβεί για δύο λόγους: Είτε γιατί θα έχουν καταπιεί το ίδιο τους το δηλητήριο, είτε από εγωϊσμό επειδή απλά συμφωνούν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πάντως δίκιο έχεις, την έχουμε αυτήν την τάση, του άστο να πάει μωρέ, δεν αξίζει.... ν' αγαπάς!
    Εκτός αν.... να βγάλω κατάλογο με τις προϋποθέσεις ή είναι γνωστά σε όλους όλα αυτά? χεχεχε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πού να το βρω όμως το δίκιο;
    Είναι πλέον σαφές πως η ύπαρξη συναισθηματικού κόσμου σε κάποιον και το παραμέρισμα του "Εγώ" αποτελεί μέγιστο μειονέκτημα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή